Siroop, zonnepanelen en vegetarische menu's: de ecologische missie van concertzaal AB

Pommelien Thijs speelt negen avonden na elkaar de Ancienne Belgique (AB) plat. De zangeres draagt duurzaamheid hoog in het vaandel, maar hoe groen is de zaal waarin ze optreedt? Onze redactie ging op onderzoek uit en stootte op verrassende inzichten achter de schermen: “Vroeger stelden artiesten de gekste eisen, nu zijn ze al blij met een duurzame maaltijd.”

De rondleiding begint in de foyer, waar het publiek aan de bar een drankje kan bestellen. Geen frisdrank uit plastieken flessen en zo weinig mogelijk glas, zo legt marketing- en communicatieverantwoordelijke Ward Cannaerts (36) uit. “Het klinkt misschien niet smakelijk, maar we gebruiken siroop die we mengen met gewoon water. We zijn een van de weinige zalen die frisdrank maken op basis van zo’n post-mixsysteem.” Bezoekers krijgen die drankjes al meer dan 20 jaar in herbruikbare bekers.

Dankzij het publiek kon de AB haar dak volledig uitrusten met zonnepanelen, die klusjesman Willy hier toont. - © Ward Cannaerts

De herbruikbare bekers, in twee maten, doen al meer dan 20 jaar dienst. - © Ward Cannaerts

De concertzaal moest al eens voet bij stuk houden toen het over siroopzakken van Coca-Cola ging, want dat was tegen de wens van de frisdrankgigant in. Dat conflict had een prijs: een aanzienlijk deel van de sponsordeal ging verloren. “Soms maak je keuzes waarmee je in je eigen vel snijdt of geld misloopt,” zegt Ward, “maar die dan wél belangrijk zijn voor de ecologische voetafdruk van de zaal. Duurzaamheid zit nu eenmaal sinds het ontstaan van de AB in ons DNA.” 

Die overtuiging blijkt ook uit andere initiatieven: de AB investeert volop in groene stroom en warmtepompen, en krijgt daarbij de steun van de Vlaamse overheid. Ook zette de organisatie een succesvolle crowdlendingcampagne op, waarbij het publiek geld uitleende om zonnepanelen op het dak van de concertzaal te financieren. 

Een python om op te eten?

In de cateringruimte hangt de geur van versbereide maaltijden in de lucht. Tussen het gekletter van borden en bestek door vertelt Ward ons dat popsterren vroeger vaak met de zotste backstage-verzoekjes kwamen. Zo wilden ze de duurste elektronische apparatuur om stiekem mee naar huis te nemen, en zanger Alice Cooper wenste zelfs een echte python. Ward ziet onze geschokte gezichten en geeft snel duidelijkheid: “Neenee, niet om op te eten hé, als gezelschapsdier.” Gelukkig zijn artiesten vandaag de dag al blij als ze een duurzame maaltijd voorgeschoteld krijgen. 

In de keuken van de AB wordt duurzaamheid gepromoot: fair trade, organisch en biologisch afbreekbaar eten is de boodschap. - © Julie Callebauts

Ward verduidelijkt dat het eten voor de crew en artiesten van de korte keten komt. Dat houdt in dat de AB vooral inzet op lokale partners. Duurzame voedingswaren komen wel met een hoger prijskaartje. “We zouden goedkopere producten kunnen gebruiken, maar dat is nu eenmaal een keuze”, zegt Ward. “Onze koks zijn het gewend zo te werken, ze hebben afspraken met lokale boeren en leveranciers. Het is een goed geolied systeem.”  

Contracten met een groen randje 

Heel wat artiesten werken tegenwoordig met een green rider. Dat is een lijst waarop de voorwaarden staan die ze zelf aan de concertzaal stellen. Dat kan gaan over afval sorteren, recycling of het gebruik van herbruikbare bekers. Zo vraagt Pommelien Thijs specifiek in haar rider dat het eten lokaal en zo duurzaam mogelijk moet zijn. Ook wil ze in grote mate vegetarisch of veganistisch eten.

"We zijn nu in gesprek met eventueel nog nachttreinen in te voeren, maar dat is jammer genoeg momenteel niet de belangrijkste zorg van de NMBS." - Ward Cannaerts, communicatieverantwoordelijke AB

Ward legt uit dat duurzaamheid en ecologisch werken belangrijker worden in de hele entertainmentsector: “Er is een beweging richting green contracting waarbij zowel de artiest als de concertzaal bepaalde eisen kunnen opleggen op vlak van duurzaamheid.” Een artiest legt bijvoorbeeld contractueel vast dat een zaal aan bepaalde ecologische voorwaarden moet voldoen. Omgekeerd kan een concertzaal in een contract aan een artiest vragen om ecologisch te touren, minimaal gebruik te maken van fossiele brandstoffen, vegan te eten…” Ward haalt aan dat zo’n soort werking nog niet zo vaak gebruikt wordt, maar in de toekomst zeker meer zal voorkomen: “Binnen vijf à tien jaar kan dat wel een gereguleerd systeem worden, hopelijk ook op basis van Europese richtlijnen.” 

Ook de AB zelf stuurt met haar contracten naar artiesten en hun entourage een ecocharter mee. Dat is een document waarin ze uitleggen hoe belangrijk duurzaamheid is voor hen, wat hun inspanningen op dat vlak zijn en welke doelstellingen en ambities ze nog hebben. 

Dromen over nachttreinen

Het enige waar de AB momenteel op vastloopt, is mobiliteit. Het inzetten van openbaar vervoer is een uitdaging voor een concertzaal in het hartje van de stad: “Heel veel mensen komen nog met de auto naar ons omdat de NMBS maar tot ongeveer 11u ‘s avonds treinen terug naar huis aanbiedt. We zijn nu in gesprek om eventueel toch nachttreinen in te voeren, al is het maar één trein per uur, maar dat is jammer genoeg momenteel niet de belangrijkste zorg van de NMBS. Ook willen we mensen stimuleren om gebruik te maken van autodeelapps.” 

In de toekomst wil de AB nog meer de switch maken naar groene stroom en artiesten bewust maken over de mogelijkheden om ecologisch te touren. “Het zou een grote win zijn om met het ecosysteem van alle partners naar een nieuwe manier van werken te gaan.”

Auteurs: Emma Vandermeersch en Julie Callebaut